Doğrular mı büyüktür inandırıcılık mı?

Başkalarının özgüvenli yanlışları nasıl oluyor da bizim güvensiz doğrularımızı yeniyor? Doğrular mı büyüktür inandırıcılık mı?

Tartışmaya başlayacağım bu konuya eminim ki hepiniz hayatınızda bir kez de olsa denk gelmiştir. Genelde Türkiye'de özellikle seçim zamanının en popüler konularından biridir: algı yaratmaya çalışmak. Peki algı büyük bir gücün (medya gibi) bizim üzerimizde kitle iletişim araçları kullanarak yaptığı bir çeşit manipülasyon mu? Peki manipülasyon ne? Sahi son zamanlarda psikologlar Instagram'da reels çekmeye başladığından beri bu kelime depresyon ve ghosting ile birlikte zirveye oturmuş durumda. TDK manipülasyonu, yönlendirme, seçme, ekleme ve çıkarma yoluyla bilgileri değiştirme olarak tanımlamış. Peki şimdi en başa geri dönelim: algı yaratmak bir manipülasyon mudur? Yani başkalarının özgüvenli doğruları bu şekilde mi bizim güvensiz doğrularımız yeniyor? Diyelim ki bu sistem 3. kişiler üzerinde çalıştı, nasıl oluyor da sizin doğrularınız da bu algıya kurban gidiyor? Çok soru sorduğumu biliyorum ama ben aslında sizin için değil kendim için yazıyorum. Eğer bu yazıyı okuyan biri varsa da aslıda onu kendi zihnimin içinde minik bir gezintiye çıkarmış bulunmaktayım. Kendimi açıklamam bittiğine göre yeniden konumuza dönelim. Durumu size dün yaşamış olduğum bir olayla özetleyim. Erkek arkadaşımla birlikle Üsküdar'dan Mecidiyeköy'e gitmeye çalışıyorduk. Ben tam iş çıkışı saati trafiğin çok yoğun olacağından dolayı Marmaray ve metro yolunu kullanmanın bizi oraya daha hızlı götüreceğini savunuyordum. O ise vapurla karşıya geçip otobüse binmenin çok daha hızlı olacağını söyledi. Hadi bu tartışmaya hayali bir 3. kişi davet edelim. Bir arkadaşımız da orada ve erkek arkadaşım özgüvenli bir şekilde kendi ideasını savundu ve onu ikna etti. 3. kişinin kafasında bir idea yoktu zaten o sadece bir seçim yapacaktı ve daha iyi pazarlanan fikri seçti. Peki ben nasıl ikna oldum? Onun özgüvenli yanlışı nasıl oldu da benim güvensiz doğrumu alt etti. O idea bana aitti, kendi deneyim ve bilgi filtremle onu ben oluşturmuştum. Bir örnekle somutlaştıracak olursak, diyelim ki siz bir ürün pazarlıyorsunuz, rakip firma bir gün kapınızı çaldı ve size kendi ürününü anlatmaya başladı. Bu ürün şöyle seninkinden iyi böyle daha güzel vs. Siz kendi ürününüzü bırakıp gider onun ürünün satın alır mısınız ? Eee bu ikisinin farkı ne şimdi? İdealarınız da önemli değil mi?  Onlar da size ait değil mi? Neden ürününüz kadar size sıkı sıkıya bağlı değil? Neden idealarınız değişmeye bu kadar müsait? Bunu bir düşünün derim.

Eğer bir önceki yazımı okuduysanız ben problemlere çözüm üretemiyorum, maalesef. Ama güzel sorular soruyorum bence.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim güzel hatalarım var

Benim güzel hatalarım var Dün gece bu şarkının sözlerini bağıra bağıra, kendi mezuniyet balomda söyledim. Mezun olamadığım mezuniyet balomda... Bundan bir yıl önce, bugünlerde, anlık hevesler uğruna savsakladığım sorumluluklarım bugünlerde beni depresyona itiyor. Bu defa hiçbir şey benim istediğim gibi olmadı. Çabaladım ama yine de olmadı. “Benim şansım bir şekilde yaver gider, bir şekilde kıçımı kurtarırım” dedim ama kurtaramadım. Şimdi ise ne yapacağımı bilmiyorum. Koca bir sene bana, ben ise ona bakıyorum. Bloguma yazdığım tüm hislerin bir toplamı gibi hissediyorum: geç kalmışlık hissi, başarısızlık, inanç, umut, kaygı... Ama tüm bunları hissediyor olmama rağmen, dün gece “Benim güzel hatalarım var” diye bağırırken üzgün değildim. Sarhoş olmama, o an dans ediyor olmama rağmen, o birkaç saniyelik an benim içimde büyüdü. Hatayı sahiplenmek çok zordur. En azından benim için öyle. Ondan bir ders çıkarmaya, bir verim elde etmeye çalışmak nispeten daha kolaydır. Ama sahiplenmek... ben...
Devamı

Sonuna kadar aşk ya...

Aşka inanır mısınız? Hiç aşık oldunuz mu? Sizce aşk nedir? Daha doğrusu aşktan beklentiniz ne? Karşınıza bir beyaz atlı prensin çıkmasını mı bekliyorsunuz? Sizi gerçekten seven biri sizin için o ejderhayı yenmeli mi? Sonuna kadar mücadele mi etmeli, aşkta neden mücadele var? Biz biriyle birlikte olabilmek için tüm zorluklara göğüs mü germeliyiz? O kişinin uğruna sonuna kadar savaşmalı mıyız peki? "The one" kavramına ne demeli? Tek bir doğru kişi mi var? Aşk öyle bir duygu ki uğruna şiirler, şarkılar, romanlar yazıldı, yüzlerce, binlerce film çekildi. Bu şarkılar, şiirler, filmler bize hep aşkın çok kutsal bir şey olduğunu söyledi, ona sahip çıkmamızı, onu asla kaybetmememizi... Merhaba sevgili okurlarım. Bugün uzun zamandır konuşmak istediğim bir konuyla ilgili yazıyorum. Bu yazımı 14 Şubat’a yetiştirmek istedim lakin hem sınavlarım yüzünden yetiştiremedim hem de günün anlam ve önemine kanımca zıt şeyler söyleyeceğim için heves kaçırmak istemedim. Şimdi sizlere sorduklarımın ...
Devamı

Yol belli, eğ başını, usul usul yürü şimdi

"…O gece oturup düşündüm. Oğlum Bekir dedim kendi kendime, yolu yok çekeceksin. İsyan etmenin faydası yok, kaderin böyle, yol belli, eğ başını, usul usul yürü şimdi. O gün bugün usul usul yürüyorum işte.” İyi geceler sevgili okurlarım. Yataktan kalkıp laptopu kucağıma alıp, düşüncelerimi yazmaya başladım. Uyumadan önce kendi kendime yaptığım o konuşmalar ve bir türlü cevaplandıramadığım sorular, yazmasam beni uyutmayacak, aksine kemirip bitirecekti. Bu yazıya Zeki Demirkubuz’un Masumiyet filminden Bekir karakterinin sözleriyle başladım. Çünkü bu gece beni uyutmayan, “Acaba karar benim adıma çoktan verildi mi? Kaderim mi böyle? Dünyaya bunun için mi getirildim?” gibi düşüncelerle boğuluyordum. Size yaşadığım olayı kısaca anlatayım. Benim maalesef daha kullanmanın adam akıllı nasip olmadığı bir yeşil pasaportum var. Biletlerin ucuz olduğunu fark ettiğim bir gün ise arkadaşlarıma haber vererek aylar sonrasına bir Amsterdam planı yaptım. O kadar hevesli ve heyecanlıydım ki... Uzun za...
Devamı